در کار علمی باید خلاق بود نه کپی بردار یکی از علتهای عدم پذیرش مقالات چه در مجلات داخلی و چه خارجی همین کپی برداری از کار دیگران است که منبع آن ذکر نمی شود. در واقع ذکر نام مولفین قبلی درمقالات علمی به مفهوم تشکر از زحمات آنها است ما این موضوع را باید در اولویت کار خود قرار دهیم.در گذشته این یک اصل بوده است.این امر برای داوران محترم مقالات علمی پژوهشی داخلی و مجلات آی اس آی مهم است.
یا چیزی ننویس یا خودت بنویس
کپی برداری از مطلب،نمودار،تصویر،جدول و…… و دکر نکردن نام نویسنده در زیر آن اولین علت مردود شدن مقالات است.در گروه داوران مجلات علمی آی اس آی همیشه چند متخصص برای یافتن رد پای هرگونه کپی برداری وذکر نکردن نام مولف اصلی وجود دارندو درواقع مقاله ارسالی پس از تایید این گروه به داوران ارجاع می شود.از دیدگاه مسئولین مجلات آی اس آی نوشتن یا ذکر هر مطلب بصورت جمله،نمودار،تصویر،جدول و… بدون ذکر نام نویسنده اصلی نوعی تقلب تلقی می شود.
از کجا می توانیم بفهمیم که یک مقاله را اولین بار چه کسی نوشته است؟
تنها راه تاریخ مقاله است.اولین تاریخ می تواند ملاک نویسنده اصلی باشد.ولی همین نفر اول ممکن است از یک مقاله یا کتاب کپی برداری کرده باشد که آنهم قابل ریشه یابی است و می توان با استفاده از نرم افزارهای تقلب یاب ردیابی نمود.پس اگر در مقاله خود از منبعی استفاده می کنید حتما آن را ذکر نمایید و با دست خود مقاله خود را مردود نکنید. در مطالب بعدی نرم افزارهای تقلب یاب را توضیح خواهیم داد .
منبع:دکتر مقیمی
با سلام آرمان عزیز بزودی مطالب و منابع خوبی درسایت قرارمی گیرد و درآینده نزدیک فیلم های آموزش زبان آپلود خواهد شد.